W całym procesie kluczową rolę odegrała sztuczna inteligencja. Zastosowanie uczenia maszynowego umożliwiło klasyfikację drzew zgodnie z określonymi parametrami oraz ocenę ich kondycji w pięciostopniowej skali. Dzięki temu narzędzie jest nie tylko precyzyjne, ale również skuteczne w identyfikowaniu drzew wymagających szczególnej uwagi.
W ramach rozwiązania udostępniono następujące produkty, które obejmują powierzchnię całego miasta, niezależnie od właściciela terenu: mapę koron drzew, mapę gatunków drzew, mapę kondycji drzew oraz mapę pni drzew.
Mapa koron drzew: Mapa koron drzew przedstawia każde drzewo za pomocą kół reprezentujących rozpiętość korony w odpowiedniej skali. Dodatkowo, różne kolory na mapie symbolizują różne wysokości drzew. Ta funkcja umożliwia łatwe zidentyfikowanie obszarów, na których znajduje się najstarszy i najwyższy drzewostan. Ustalono, że najwyższym drzewem liściastym jest topola mająca ponad 52 metry wysokości, z kolei daglezja zielona, mierząca ponad 55 metrów jest najwyższym drzewem iglastym. Dla urzędników dostępne są również dokładne obrysy cienia korony drzewa. Mapa obejmuje całe miasto, niezależnie od jego własności terenowej. Wykonano dwa naloty: jeden w okresie wegetacji, drugi w okresie bezlistnym.
Mapa gatunków drzew: Mapa gatunków drzew zawiera listę 40 gatunków drzew. Na etapie projektowania systemu przeprowadzono optymalizację, polegającą na pogrupowaniu listy gatunków, aby zapewnić czytelność mapy. Na mapie zastosowano różne kolory dla różnych gatunków, co ułatwia ich identyfikację. Mapa ta pomaga w analizie i monitorowaniu różnorodności gatunkowej drzew w mieście.
Mapa kondycji drzew: Mapa kondycji drzew ocenia stan drzew w pięciostopniowej skali, co pozwala na szybkie identyfikowanie drzew wymagających pilnej interwencji. Analiza wykazała obecność około 350 martwych drzew na terenie miasta, co mogło stanowić potencjalnie niebezpieczeństwo dla przechodniów i mienia. W przypadku drzew o średniej kondycji, przeprowadzono badania terenowe w celu ustalenia przyczyn osłabienia (np. występowanie jemioły lub choroby, rozpęknięty pień), co pozwoliło na opracowanie harmonogramu zabiegów pielęgnacyjnych. Informacje zawarte na mapie są również dostępne w formie tabelarycznej, co ułatwia pracę z danymi dotyczącymi kondycji drzew.
Mapa pni drzew: Mapa pni drzew określa położenie drzew w terenie z dużą dokładnością, często na poziomie 20-30 cm. Jest to bardziej precyzyjna metoda w porównaniu do ręcznie prowadzonych inwentaryzacji przy użyciu GPS. Mieszkańcy mają również do dyspozycji proste narzędzia, pozwalające im wyznaczyć interesujący ich obszar poprzez zaznaczenie wielokątu lub wyznaczenie okręgu od wybranego punktu i zliczenie na danym terenie drzew z rozróżnieniem na ich gatunek, wysokość lub stan zdrowotny. Oprócz tego dla każdego drzewa dostępna jest tabela z atrybutami danego drzewa, część danych jest publicznie dostępna, a część wyłącznie dla urzędników. Atrybuty zawierają takie informację jak numer ID drzewa, nazwa polska, nazwa łacińska, wysokość, obwód pnia, zasięg korony, ulica, działka, stan zdrowotny, częstotliwość kontroli drzewa, przeprowadzone zabiegi, zalecenia, informacje o wniosku lub pozwoleniu na wycinkę.